Een dagje Kim's land

Begin vorige week kregen we leuke post binnen: we hadden namelijk kaarten gewonnen voor een dagje Bobbejaanland, dat voor de verandering op zaterdag 22 september omgedoopt werd tot Kim's Land. Kim Clijsters had het hele park afgehuurd voor 10000 fans om haar huwelijk en afscheid te vieren. Wim had via haar officiële site een aanvraag ingediend, en we hebben 4 van de 4000 kaarten in de wacht gesleept die via die weg uitgedeeld werden. De andere 6000 kon je via Dag Allemaal winnen. We zijn allebei wel tennisfans en hebben héél vaak haar wedstrijden bekeken, ook 's nachts, maar we zijn geen die-hard fans dat we haar overal achterna gaan om haar live te zien spelen of zo. Maar het is wel mooi meegenomen om haar eens in het echt te zien.

We waren pas wat later thuis vertrokken, en een beetje voor 11u kwamen we aan. We hadden nog met Els en Tuur afgesproken om hen de andere kaarten te overhandigen. Tegen dan was de grote vloed mensen al het park binnen. We waren nog maar net binnen, of we zagen aan onze linkerkant een grote massa mensen, én véél camera's. Dat kon maar één iets betekenen, namelijk dat Kim in de buurt was. Dus gingen we ook maar even een kijkje nemen...

En ja hoor, we begonnen meteen goed: we hadden haar tenminste al gezien! Uiteraard vlug de camera uitgehaald om een paar foto's te nemen. Kleine Tuur zat ondertussen al op de schouders van Wim om toch maar Kim te kunnen zien.

Met al die fotografen in de buurt is het zelfs zo dat Wim (tja, hoe kan het ook anders, die steekt overal bovenuit!) op een paar foto's staat die onder andere op de officiële site van Kim staan. Can you spot him???

En op de site van één of andere krant (denk Belang van Limburg) vond ik nog een foto, maar ditmaal is Wim niet te zien, maar wel Tuur op de schouders van Wim...

We namen afscheid van Els en Tuur, want met een kleine doe je toch andere attracties uiteraard. Daarna gingen we op een paar fantastische attracties, namelijk de Typhoon en de Sledgehammer, en dan weer terug naar de ingang in de hoop Kim nog een keer te zien. Maar ze was er telkens niet, dus deden we maar verder onze ronde van het pretpark. Zo deden we ook de boomstammen, zowel binnen als buiten, de Speedy Bob en er vlak naast lag er nog een waterattractie, en we gingen daar aanschuiven. En plots zagen we dat Kim ook op de attractie ging, natuurlijk moest zij niet in de rij gaan staan. Helaas kon ik haar op dat moment niet fotograferen. Gelukkig schoof de rij vrij goed verder, en Wim en ik besloten om even te wachten vooraleer in te stappen, omdat ik op een ideale plaats stond om foto's te maken. Ze ging 2 keer op de attractie, en bij het einde van de tweede maal nam ik deze foto's:

En we hadden in feite lang genoeg gewacht, want we zaten in hetzelfde bootje als Kim, en Wim zat net naast de plaats waar zij gezeten had, DE plaats was al ingenomen... Ondertussen ging ik maar door met fotograferen.

Het ritje duurde niet lang, maar we geraakten bijna niet uit de attractie, zoveel volk stond er! Kim werd het park rondgereden in een soort van golfwagentje, maar iedereen omzwermde die plaats om toch maar een glimp van Kim te kunnen opvangen.

Langzaam zette het karretje zich in beweging, om er dan in volle vaart vandoor te gaan. Zo snel we konden gingen we achter. Lopen zat er niet in, omdat Wim nog wat last had van zijn knie. Gelukkig bleek ze niet te ver te gaan, namelijk naar een verkoopstand van haar boeken om ze te signeren. Ik bleek eerst aan de verkeerde kant van het kraampje te staan, maar al gauw stond ik aan de goede kant om te fotograferen (en massaal veel foto's genomen om toch maar een paar goeie te hebben). En ik heb haar ook mijn toegangsticket gegeven om te handtekenen, en ze heeft dat zowaar gedaan! (Heb ik wel nog géén foto van...) Ze zei wel: je weet toch dat je die aan de ingang moet afgegeven in ruil voor een cadeau? Maar dat kon me helemaal niet schelen, een handtekening is een handtekening, en we zouden er wel nog een mouw aanpassen voor het cadeau... Er kwamen ook fotografen en cameramensen in, en toen ik op het VTM-journaal keek, kwam ik zelfs in het verslag voor, tijdens de opname van de handtekening: ik gaf net mijn kaartje. Ik kon helaas het filmpje niet opslaan of een print-screen nemen van het beeld, maar ik was dus te zien (enkel mijn hoofd niet, die zat verstopt achter een bazooka van een fotograaf)

En een paar seconden nadat ik dus mijn gehandtekend kaartje teruggekregen had, ging Kim er weer vandoor, en wij haar weer achterna. Maar niet zomaar achterna... Wim was ondertussen aan het rondhangen geweest bij de fotografen, en had dus gevoelige inside information gekregen van de chauffeur van dienst. De fotografen en cameramensen wilden natuurlijk weten waar ze naar toe ging, om mooie foto's te kunnen maken, dus werd er dan een tipje van de sluier gelicht. Na heel het gedoe met het huwelijk konden ze moeilijk anders. En Wim had dus die informatie opgevangen, héél handig dus. En dan gingen we maar richting boomstammetjes om hen daar weer te zien op de attractie! We hadden een mooi plaatsje uitgekozen waar we hen goed zouden zien, met dit resultaat:

En ook de cameraman en fotografen hadden ons plaatsje uitgekozen om haar te zien, en kijk eens naar deze foto van één of andere professional. Lijkt hij niet verdacht veel op de mijne??? Trouwens, naast de mensen van de security was ook Caroline Maes mee, een heel goede vriendin van Kim.

En daarna vlug naar de uitgang van de attractie, waar er gelukkig nog niet te veel volk stond op dat moment. Het grappige was ook dat ze 2 keer op deze attractie gingen, en bij deze werden ook foto's gemaakt die je achteraf kan bestellen. En kijk eens hoe Kim zich amuseerde!

En toen kwam ze er aan, helaas was het binnen een beetje te donker, en ik trok zonder flits, maar ik heb wel een mooi portret van haar toen ze recht in de lens keer. Wim stond even verderop, en vroeg haar of hij met haar op de foto mocht, en ze zei ja! Hij spreekt nu over niets anders meer, dat hij met haar op de foto geweest is, en dat ze ja gezegd heeft tegen hem. Hij is wel vergeten dat ik ook al ja gezegd heb tegen hem lang geleden...

En volgens de verdere inside-information zou ze daarna naar de paardenshow gaan, en die stond ook nog op ons verlanglijstje, dus gingen we daar ook maar heen. En weet je, toen ik vroeg aan Wim of hij met mij op de foto wou, zei hij ook ja... Eén van de weinige keren dat we samen eens op een foto staan... En even later kwam ook Kim weer aan, ze ging vlug naar binnen, en wij moesten nog wat wachten. Toen iedereen binnen was, kwam ze in de grote hal binnen, en iedereen begon spontaan te applaudiseren. En dat was dan het laatste van onze Kim-dag...

Na de paardenshow wandelden we richting uitgang, en daar kregen we nog een cadeautje: een DVD en een pop van Kim. Gelukkig mocht ik mijn gehandtekende ticket houden, dat was geen enkel probleem. Dus al bij al kunnen we niet klagen van onze dag: gratis dagje pretpark, prachtig weer, véél foto's van Kim, ook eentje met Wim erbij én een handtekening. Wat moet een mens nog meer hebben???

Nog een paar foto's die ik hier en daar op het net gevonden heb over haar persconferentie, want daar was ik helaas niet bij...