Een nachtelijke marathon

Neenee, ik heb het niet plots in mijn hoofd gekregen om een marathon te lopen, maar wel Wim. Na zijn eerste succesvolle marathon op zondag 8 juli 2007 was het nu tijd voor een tweede poging. Aangezien de Guldensporenmarathon tussen Kortrijk en Brugge afgeschaft is, moest "gepiekt" worden naar de Nacht van Vlaanderen. En dat stond afgelopen vrijdag op het programma. Wim had voor de gelegenheid de namiddag vrijaf genomen, en toen nog speciaal koude pla gemaakt, en 's avonds (nu ja, 17u...) spaghetti bolognaise (met weinig saus deze keer). Dan alles klaar gezet, ingepakt, en de auto in. Aangezien ik ook deze keer met de fiets zou meerijden, moest die ook mee in de auto. Het duurde even, maar het lukte uiteindelijk toch.

In de sporthal van Torhout kwamen we nog een paar bekenden tegen, en dan was het tijd om naar de start te schuiven. Ook Alexandre en Eric van het werk liepen mee, dus mocht een groepsfoto niet ontbreken. (en nee, ze staan niet op een podium...)

En daarna een beetje verder gaan staan om foto's te nemen van de start. Nog een geluk dat Wim zo groot is, zodat ik altijd weet wanneer hij in aantocht is. En hoe vreemd ook, blijkbaar heb ik de 3 collega's samen op één goede foto weten te plaatsen! Ahum, zou ik gaan solliciteren als sportfotograaf???

En ook de kleinste supporter (nee Wim DV, ik heb het niet over jou!) Sam mocht mee gaan kijken, en heb ook maar van de gelegenheid gebruik gemaakt om ze op de foto te zetten.

Daarna ging ik met de fiets naar de plaats waar we mochten aansluiten bij de lopers. Dat was na zo'n 12km, als de groep van de 10km al naar de finish was. Aan de kerk kon ik daar ook weer foto's nemen van de anderen (aangezien Wim de traagste is van de 3). Bij Erik lukte dat niet zo goed, hij zat in een groepje met net een fiets voor, maar ik heb mijn best gedaan!

Een beetje later kwam Alex eraan, die had net gedronken, en deed toen alsof hij mij niet zag. Zijn begeleider was ondertussen ook al mee.

En als 3de kwam dan Wim eraan. Ik had hem al eerder gezien, want ze moesten rond de kerk lopen, en dus wist ik wanneer hij eraan zou komen. En dan snel op de fiets om mee te gaan en te zorgen voor de bevoorrading.

Onderweg heb ik ook nog een paar foto's genomen. Wel niet te veel, het begon al donker te worden, en toen moest ik met flits fotograferen. En dat is waarschijnlijk voor de lopers niet zo tof om een flits in je ogen te krijgen. Dus heb ik me maar beperkt.

Wim had het lastig, zeker rond de 25-30km. Hij moest het goede groepje waar hij inzat lossen, en dan zelf zijn tempo bepalen. We zijn een paar keer moeten stoppen, maar uiteindelijk wist hij toch door te zetten. Vorige keer was ik te laat van hem weggefietst om een foto te nemen op de Burg (kon er niet bij met de fiets), maar in Torhout kan dat blijkbaar wel. Dus ik snel naar de finish, en net ervoor stonden zijn collega's. Dus ik snel een praatje gemaakt om de stand van zaken mee te delen. En kwam hij daar toch niet al aan zeker? Dus geen foto van de finish, en ook niet met de tijd. Tja, was wél de bedoeling natuurlijk, maar dus niet gelukt. Derde keer goede keer zullen we maar denken zeker??? Wel een foto van net na de finish, da's het enige. Misschien hadden de collega's meer geluk met fotograferen?

En voor de volledigheid nog even de uitslag!

Na het lopen gingen we terug naar de sporthal. Ik zette mijn fiets aan het zwembad, nam mijn mandje met bevoorrading mee en ging dan de auto halen die aan de ring stond. Tegen dan was Wim klaar met douchen, en reden we naar de parking van het zwembad waar de fiets al stond. Omdat hij nog te moe was, zouden we de fiets pas later in de auto doen. OK, zo gezegd, zo gedaan, eerst nog met de collega's wat drinken op de markt, en dan terug. Maar toen ik bij de fiets kwam, zag ik dat er iets niet klopte. De lege taartdoos die in mijn fietszak zat, lag op de grond... En ja, toen ik keek in mijn fietszak, bleek mijn jas gestolen. Ik had niet echt koud gehad op het einde, dus had ik besloten mijn jas in de zakken te laten zitten, maar dat had ik dus beter niet gedaan. Blijkbaar had iemand het koud gehad, en meegenomen. Hopelijk heeft die persoon er warm genoeg in gehad, en in de hel kan het warm zijn!
Tja, dus zit ik voorlopig zonder regenjas, maar gelukkig voorspellen ze goed weer deze week!