Koppelpoging mislukt

Vandaag wou ik Speedy eens proberen te koppelen aan een paar van onze andere konijnen. Ik had hiervoor Wollie uitgekozen, omdat ze altijd heel nieuwsgierig is als Speedy voorbijhuppelt, en ze valt niet aan. Ook Brownie, de rustige van de andere groep, maakte een goede kans. Dus ik met goede moet geprobeerd om eerst Wollie erbij te zetten. En dat lukte vrij goed, sorry voor de obscene foto, maar kom. En het zou ook geen kwaad mogen, dat rijden, want Speedy is dus al ruim 2 weken gecastreerd. Wollie liet het allemaal gebeuren, en dan gingen ze allebei uitgeteld neerliggen, weliswaar met tralies tussen...

En daarna probeerde ik Brownie erbij te zetten, maar toen liep het helemaal mis. Brownie moest helemaal niet weten van die kleine mannelijke indringer, en liep er prompt achterna. Speedy liep tierend weg, in het hok. Maar terwijl ik hem eruit probeerde te halen, glipte Brownie binnen, met alle gevolgen vandien. Haar vloog weer in het rond en Speedy kwam gillend weer buiten. Zo'n akelig lawaai had ik nog nooit gehoord, het ging echt door merg en been! Gelukkig kon ik snel Speedy oppakken en meenemen naar binnen om hem te troosten. En hij had er zeker meer dan behoefte aan, ocharme. En de spatten op mijn T-shirt is van het drinkbakje die er tijdens de achtervolging van de mannetjes moest aan geloven.

Maar ik heb mijn les geleerd, ik ga geen pogingen meer ondernemen om ze te koppelen. Speedy mag gewoon in de grote tuin rondlopen en af en toe gaan snuffelen bij de andere, maar dat is dan ook alles... En zijn favoriete plekje is ergens in de haag, lekker in de schaduw languit!