Dit weekend hebben we heel veel gewerkt, maar ook veel met de konijntjes bezig geweest, want ze zijn zo ontzettend lief dat ze dat uiteraard ook verdienen!
Vrijdag ben ik langsgegaan bij Tom&Co, sinds ze een vestiging hebben hier in Oostkamp op twee minuutjes fietsen, ben ik meer dan een vaste klant! ik ga steevast kijken naar de nieuwe konijntjes die er zitten. Helaas zijn er telkens andere, ik zeg helaas, omdat je niet weet waar die kleine stumperds terecht zullen komen. En de baas wist me te vertellen dat ze de vraag naar konijnen bijna niet kunnen bijhouden. daar heeft het goede weer en de paasdagen zeker veel mee te maken.
Nu, de reden waarom ik voor de tweede of derde keer die week langs ben gegaan, was vooral om een leibandje voor konijnen te gaan halen. Omdat Speedy toch altijd zo overal achter me aan loopt, vond ik het wel de moeite waard om even te proberen of hij het leuk vind om met een leibandje te gaan wandelen. En toen Wim vrijdag kwam opgereden, stonden we op de oprit samen te wachten. Big smile op Wims gezicht, en Speedy was ook niet te houden. We hadden smaen al een halfuurtje of zo buiten gewandeld, niet zo heel ver van ons huis vandaan, maar hij genoot ervan. Alleen toen er een auto voorbijkwam, ging hij heel plat liggen. Was schattig om zien.
Zaterdag hebben we dan in de tuin gewerkt om onze moestuin aan te leggen. Helaal achteraan de tuin hebben we een strook van 2 m op 9 m, en een deel is ingenomen als bloementuin, en dat is dan de plaats waar onze konijntjes begraven liggen.. Maar het grootste gedeelte is dus om allerlei groente te planten: dit jaar hebben we wortelen, tomaat, paprika, aardappelen, aardbeien, broccoli en sla. En uiteraard zijn de meeste van deze soorten ook deels bestemd voor onze 7 huppelaars! Waarschijnlijk komt er ook nog witloof bij, en ook boontjes, want dat lusten ze ook graag, vooral de blaadjes dan!
We moesten Speedy wel in de gaten houden, want we hadden ook vergif en meststoffen gestrooid, en we wilden uiteraard vermijden dat Speedy daarvan zou knabbelen. En we wilden hem ook niet te dicht bij de andere konijnen zetten, omdat die zo wild stonden en aggressief begonnen doen tegen elkaar. En aangezien we toch de leiband hadden, besloten we om een paal in het pidden van de tuin te zetten, met zijn leibandje. Maar ja, dat ging ook niet echt, want Speedy wou natuurlijk ons de hele tijd achterna lopen, dus de enige optie bleek in zijn hokje. Maar daar amuseerde hij zich ook. Van de meeste van die zaken heb ik geen foto's,omdat we gewoon te druk bezig waren met de tuin.
Zondagmorgen gingen we eerst naar de mis, en daarna waren we uitgenodigd bij mijn schoonouders om te eten. Ik had eerst nog gebeld om er zeker van te zijn dat de hond van mijn schoonzus daar niet zou zijn, omdat ik Speedy wou meenemen. Mijn schoonpa had hem namelijk nog niet gezien, en daar wou ik graag verandering in brengen. In de auto zat hij in zijn reismandje, maar ik had thuis al zijn harnasje aangedaan, zodat ik naar binnen kon wandelen met Speedy aan de leiband. ze waren uiteraard blij verrast met het extra gezelschap, en gelukkig had ze oa witloof voorzien en wortelen van de soep, dus Speedy kon gerust meedineren! Hun tuin is ook konijnproof, geen ontsnappen mogelijk, en Speedy vond het fantastisch om zo te kunnen rondhuppelen, telkens een van ons vieren achterna! Beter zo dan de hele middag in zijn hokje uiteraard. Na het eten zaten we wat in de zetel, ook om te kijken naar de Ronde Van Vlaanderen. en Speedy spong zowaar telkens bij me, om geknuffeld te worden. En op een gegeven moment nam hij gewoon een deel van de zetel voor zijn rekening door languit te gaan liggen, en ik kon hem ruim 10 minuten op die manier knuffelen!
Vrijdag ben ik langsgegaan bij Tom&Co, sinds ze een vestiging hebben hier in Oostkamp op twee minuutjes fietsen, ben ik meer dan een vaste klant! ik ga steevast kijken naar de nieuwe konijntjes die er zitten. Helaas zijn er telkens andere, ik zeg helaas, omdat je niet weet waar die kleine stumperds terecht zullen komen. En de baas wist me te vertellen dat ze de vraag naar konijnen bijna niet kunnen bijhouden. daar heeft het goede weer en de paasdagen zeker veel mee te maken.
Nu, de reden waarom ik voor de tweede of derde keer die week langs ben gegaan, was vooral om een leibandje voor konijnen te gaan halen. Omdat Speedy toch altijd zo overal achter me aan loopt, vond ik het wel de moeite waard om even te proberen of hij het leuk vind om met een leibandje te gaan wandelen. En toen Wim vrijdag kwam opgereden, stonden we op de oprit samen te wachten. Big smile op Wims gezicht, en Speedy was ook niet te houden. We hadden smaen al een halfuurtje of zo buiten gewandeld, niet zo heel ver van ons huis vandaan, maar hij genoot ervan. Alleen toen er een auto voorbijkwam, ging hij heel plat liggen. Was schattig om zien.
Zaterdag hebben we dan in de tuin gewerkt om onze moestuin aan te leggen. Helaal achteraan de tuin hebben we een strook van 2 m op 9 m, en een deel is ingenomen als bloementuin, en dat is dan de plaats waar onze konijntjes begraven liggen.. Maar het grootste gedeelte is dus om allerlei groente te planten: dit jaar hebben we wortelen, tomaat, paprika, aardappelen, aardbeien, broccoli en sla. En uiteraard zijn de meeste van deze soorten ook deels bestemd voor onze 7 huppelaars! Waarschijnlijk komt er ook nog witloof bij, en ook boontjes, want dat lusten ze ook graag, vooral de blaadjes dan!
We moesten Speedy wel in de gaten houden, want we hadden ook vergif en meststoffen gestrooid, en we wilden uiteraard vermijden dat Speedy daarvan zou knabbelen. En we wilden hem ook niet te dicht bij de andere konijnen zetten, omdat die zo wild stonden en aggressief begonnen doen tegen elkaar. En aangezien we toch de leiband hadden, besloten we om een paal in het pidden van de tuin te zetten, met zijn leibandje. Maar ja, dat ging ook niet echt, want Speedy wou natuurlijk ons de hele tijd achterna lopen, dus de enige optie bleek in zijn hokje. Maar daar amuseerde hij zich ook. Van de meeste van die zaken heb ik geen foto's,omdat we gewoon te druk bezig waren met de tuin.
Zondagmorgen gingen we eerst naar de mis, en daarna waren we uitgenodigd bij mijn schoonouders om te eten. Ik had eerst nog gebeld om er zeker van te zijn dat de hond van mijn schoonzus daar niet zou zijn, omdat ik Speedy wou meenemen. Mijn schoonpa had hem namelijk nog niet gezien, en daar wou ik graag verandering in brengen. In de auto zat hij in zijn reismandje, maar ik had thuis al zijn harnasje aangedaan, zodat ik naar binnen kon wandelen met Speedy aan de leiband. ze waren uiteraard blij verrast met het extra gezelschap, en gelukkig had ze oa witloof voorzien en wortelen van de soep, dus Speedy kon gerust meedineren! Hun tuin is ook konijnproof, geen ontsnappen mogelijk, en Speedy vond het fantastisch om zo te kunnen rondhuppelen, telkens een van ons vieren achterna! Beter zo dan de hele middag in zijn hokje uiteraard. Na het eten zaten we wat in de zetel, ook om te kijken naar de Ronde Van Vlaanderen. en Speedy spong zowaar telkens bij me, om geknuffeld te worden. En op een gegeven moment nam hij gewoon een deel van de zetel voor zijn rekening door languit te gaan liggen, en ik kon hem ruim 10 minuten op die manier knuffelen!
Wat een zalig knuffelkonijn is dat! Meestal lukt het hem niet om langer dan een minuut languit te liggen, zeker niet als ik aan het werk ben in de keuken, want dan loopt hij me constant achterna. Maar soms is het ook zo leuk om te zien hoe hij in zijn roze bakje ligt. Oorspronkelijk was het de bedoeling dat de konijnen erin en erop kunnen zitten, maar aangezien dit maar een klein ding is, dient het dus omgekeerd als slaapplaats!
En op zondag hebben we dan nog meer in de tuin gewerkt, de draad van de konijnenren moest opgespannen worden, en ook nog wat onkruid wieden. En de konijnen, die genoten echt wel van het goede weer en van elkaar.
Als dat geen liefde is, dan weet ik het ook niet meer!
By the way, het neusje van Hazel is prachtig genezen hoor, ziehier even een foto om het te bewijzen!
En Speedy, wel, die mocht ook in de tuin, weliswaar weer aan zijn leibandje om de andere konijnen nie te veel te storen. En als we aan het eten waren, vloog hij rond de plantenbak, en kreeg hij een lekker worteltje als compensatie, en zo te zien vond hij dat helemaal niet erg!
2 opmerkingen:
Amai Vicky, als je ooit niets meer te doen zou hebben kun je nog een boek schrijven over de konijntjes en hun belevenissen bij jullie thuis :-)
Grappig dat je met Speedy aan een leibandje bent gaan wandelen!! :-)
Ik heb ook een leibandje voor mijn konijn maar die wil er helemaal niet van weten. Ze begint te grommen als ik er nog maar mee af kom. groetjes Isolde
Een reactie posten