zaterdag, april 28, 2007

Bezoek voor de konijnen

Onze beide buren hebben 2 dochters, aan de ene kant zijn het tieners, maar aan de andere kant zijn het nog kleintjes, namelijk 6 en 4 jaar oud. De buurvrouw vertelde een paar weken geleden dat Marit, het jongste, bijna hysterisch werd toen ze op de markt geen konijn kreeg. Haar mama had dan gezegd dat ze eens naar mij moesten komen om te kijken naar de konijnen, en dat vond ze ook goed. Dus ik had ze al een keer over de vloer gehad, maar woensdag stonden ze weer aan de deur om een bezoekje te brengen! Nu, soms proberen ze ook tussen de haag en de draad om bij de konijnenren te komen, maar ze vinden het fantastisch als ze in de tuin achter Speedy kunnen aan hollen, of dat ze eten mogen geven aan de konijnen. En gisteren waren ze hier weer. Tja, ik zal toegangsgeld moeten vragen geloof ik voor mijn mini-konijnenboerderij! Maar ze hadden de vorige keer een heleboel sla mee, dus dat is voor de nijnen ook al goed!

Natuur

Het verbaast me hoe de natuur nog zo groen is na ongeveer een maand zonder neerslag. Nu, in de tuin sproeien we bijna elke dag onze bloemen en moestuin, en sinds deze week begon ook onze haagbeuk (eindelijk) blaadjes te krijgen. Als je het gras bekijkt, lijkt het wel gras, want de blaadjes vallen pas af als er nieuwe aankomen. Ik vind het zo boeiend om te wonderlijke dingen van de natuur te zien, en heb een aantal foto's genomen van de uitkomende blaadjes. Geniet je even mee?



woensdag, april 25, 2007

Site met schetsen

Ik hou ontzettend veel van schetsen, want dat is altijd handig als je eens zonder inspiratie zit. Nu, meestal neem ik er eentje bij de hand, maar draait het toch weer anders uit. Ik heb wel een aantal sites bij mijn favorieten staan, en onlangs heb ik deze site via Isolde ontdekt:

Er zitten ontzettend mooie schetsen bij, en ze staan gesorteerd per aantal foto's dat je erop kan gebruiken! Veel plezier alvast en hopelijk kunnen deze schetsen je inspireren!!!

Koppelpoging mislukt

Vandaag wou ik Speedy eens proberen te koppelen aan een paar van onze andere konijnen. Ik had hiervoor Wollie uitgekozen, omdat ze altijd heel nieuwsgierig is als Speedy voorbijhuppelt, en ze valt niet aan. Ook Brownie, de rustige van de andere groep, maakte een goede kans. Dus ik met goede moet geprobeerd om eerst Wollie erbij te zetten. En dat lukte vrij goed, sorry voor de obscene foto, maar kom. En het zou ook geen kwaad mogen, dat rijden, want Speedy is dus al ruim 2 weken gecastreerd. Wollie liet het allemaal gebeuren, en dan gingen ze allebei uitgeteld neerliggen, weliswaar met tralies tussen...

En daarna probeerde ik Brownie erbij te zetten, maar toen liep het helemaal mis. Brownie moest helemaal niet weten van die kleine mannelijke indringer, en liep er prompt achterna. Speedy liep tierend weg, in het hok. Maar terwijl ik hem eruit probeerde te halen, glipte Brownie binnen, met alle gevolgen vandien. Haar vloog weer in het rond en Speedy kwam gillend weer buiten. Zo'n akelig lawaai had ik nog nooit gehoord, het ging echt door merg en been! Gelukkig kon ik snel Speedy oppakken en meenemen naar binnen om hem te troosten. En hij had er zeker meer dan behoefte aan, ocharme. En de spatten op mijn T-shirt is van het drinkbakje die er tijdens de achtervolging van de mannetjes moest aan geloven.


Maar ik heb mijn les geleerd, ik ga geen pogingen meer ondernemen om ze te koppelen. Speedy mag gewoon in de grote tuin rondlopen en af en toe gaan snuffelen bij de andere, maar dat is dan ook alles... En zijn favoriete plekje is ergens in de haag, lekker in de schaduw languit!

Lieve Speedy

Speedy is echt het liefste konijn dat ik ken, zelfs Stampertje (mijn allereerste konijn) kan er niet aan tippen. Het leuke is dat hij overal achter je aanhuppelt en dat hij geniet van alle aandacht dat hij krijgt! En soms geeft hij ook likjes, en dat vind ik altijd fantastisch als een konijn dat doet. De laatste foto's die ik neem zijn bijna alleen maar van hem, maar hij is dan ook zo fotogeniek met die oren van hem!
Maandag was ik serieus geschrokken, omdat hij zo'n erge diarree had, zo erg had ik het nog nooit gezien, het liep er gewoon uit. Dus dan maar onmiddellijk overgeschakeld op medicatie in zijn drinken en heel veel hooi. Gelukkig scheelde er niets aan zijn eetlust, en dat luchtte wel op, zo hoefde ik hem niet te dwangvoeren of zo. 's Avonds mocht hij dan met kot en al mee naar boven, dat is iets wat we al altijd gedaan hebben met onze zieke konijntjes. Zo konden we ook in de gaten houden of hij goed at en dronk. En 's anderendaags was ik superblij om een paar normale keutels te vinden in zijn bakje, een teken dat hij weer helemaal de oude was!

Dinsdag had hij buitengespeeld in de ren, terwijl ook de anderen (Pluisje, Floppy en Wollie) buiten zaten. En op een of andere manier is er weer ruzie van gekomen, want toen ik 's avonds na het werk ging kijken hoe het met hen gesteld was, zag ik dat Speedy een serieuze wonde had aan zijn mondje, waarschijnlijk heeft een ander konijn hem door de tralies heen gebeten...
Maar hij vond het niet erg om daarna geknuffeld te worden hoor, dat getuigt hoe hij bij me ligt in bed! Hij was echt het beste wat me kon overkomen, ik geraak maar niet uitgepraat over hem!


maandag, april 23, 2007

Ali Edwards Kit

Een paar dagen geleden kreeg ik een mail van CK met reclame over nieuwe kits die ze maandelijks gaan verkopen. Nu, heel wat organisaties en winkels hebben al van die kits, maar meestal weet je dus niet wat je krijgt. Maar in dit geval was het heel anders! De kit van Ali ziet er schitterend uit, en ik hou wel van haar stijl en van haar handschrift. Ik ben meteen gevallen op de stempels die in de kit zitten. En nu dat de dollar zo laag staan, kon ik het toch niet laten liggen! Ik kijk er al naar uit om dit pakket te ontvangen, hopelijk moet ik niet te lang op mijn honger zitten. Het is weliswaar klein papier (6 inch als ik me niet vergis), maar dat kun je evengoed op een gewone layout gebruiken.

Nieuwe layout

Pff, was me dat een drukke en hectische week vorige week! Druk op school en met de voorbereidingen van de opendeurdag en de tentoonstelling van Rood dat we organiseerden. Het verslagje met foto's van de tentoonstelling houden jullie nog even van me tegoed!
Ik liep al langer met dit concept in mijn hoofd, maar door gebrek aan tijd was het er niet van gekomen. Op de site van de Dutch Dares liep de challenge om de titel van een lied te gebruiken, en ik wist dat deze foto perfect paste bij het enige nummer van de Stones wat ik graag hoor (ben namelijk een Beatles-fan...) En toen het donderdag er nog niet van gekomen was, moest ik er wel eindelijk aan beginnen, aangezien de vrijdag de tentoonstelling klaargezet werd! Hihi, ik ben wel iemand die onder druk last minute alles in orde moet brengen, maar kom. Dit is het geworden. De foto is niet perfect, maar ik zorg wel binnenkort voor een mooiere versie!

woensdag, april 18, 2007

Dinsdag = knuffeldag

Tja, inderdaad, sinds Speedy er is, is de dinsdag omgedoopt tot knuffeldag. Wel, in feite meer knuffelavond omdat ik de hele dag gaan werken ben, maar tijdens Peking Express wordt dat ruimschoots goedgemaakt!
Hij is zooooooo lief, komt gewoon bij me springen in bed, en dan komt hij gewoon dicht tegen me aan liggen of geeft hij likjes. En dan "smijt" hij zichzelf echt om zo languit te liggen. Als konijnen zo liggen, betekent dat dat ze echt heel gelukkig en tevreden zijn. En zo ligt hij dus altijd bij mij, bij het "smijten" is hij zelfs twee keer bijna uit bed gevallen!
Speedy is echt een superlief konijn, en kan echt niet meer zonder hem! Een paar foto's om even te illustreren hoe lief de nieuwe man in mijn leven ( )wel is!




maandag, april 16, 2007

Verjaardagskalender

Mijn collega's hebben er toch wel lang op moeten wachten, maar in de vakantie heb ik eindelijk de tijd gevonden om de verjaardagskalender af te werken. Ik had al de eerste 3 maanden volledig gedaan, dus was er nog veel werk voor de boeg om het af te krijgen. Het is dus een verjaardagskalender geworden om in de leraarszaal uit te hangen, om te zien wie wanneer jarig is (en wanneer we dus een tractatie mogen verwachten!) Dit is het resultaat:






donderdag, april 12, 2007

Speedy toch!

Ik kan me niet inbeelden dat Speedy er niet meer zou zijn. We hebben hem nog maar een goede week, maar ik ben nu al volledig verknocht aan hem. Hij is zo lief, en als je de living binnen komt, komt hij naar het rek gerend om je te begroeten, en overal waar je gaat, komt hij achter. Nu, gisterenmiddag was dat wel het geval, hij was er niet. Hij was bij de dierenarts.
Ik had al de laatste dagen gemerkt dat hij verschrikkelijk hevig stond, en hij begon zowaar telkens op mij te rijden. Vanaf ik mijn hand uitstak om te aaien, was het van dat... Hij was er zelfs in geslaagd om in mijn broekspijp te kruipen om te rijden. En gisteren waren mijn benen absoluut niet veilig meer. En ik kan je verzekeren, als je in korte broek loopt, en hij met z'n scherpe nageltjes... Dus wel hoogst vervelend als je in de keuken aan het werk bent. Toen ik hem opnam om te knuffelen in plaats van te rijden, zag ik iets niet normaals. Er was een rode uitstulping aan zijn piemeltje en dacht dat het wel zou over gaan. Maar gisteren bleek het dus niet het geval te zijn, dus tijd om naar de dierenarts te gaan. Diagnose: verstuikt piemeltje van te veel te rijden, en dus de beste optie is rusten en dat kan alleen maar dor castratie. Nu, we waren toch van plan om dat zo snel mogelijk te laten doen, nu was het wel iets sneller dan verwacht, maar dan zijn we er ook uiteraard vanaf. Dus moest ik hem daar laten, en ik kan je verzekeren, toen ik thuis kwam, miste ik zijn vreugdesprongen rond mijn benen.
De avond voordien (dus dinsdagavond) was het weer mijn vaste TV-avond (Peking Express) en ik had Speedy, net als de week ervoor weer bij me genomen in de slaapkamer. We hebben maar één TV, dus in de zetel is geen optie... De andere keren liep hij veel rond, en sprong af en toe in bed, maar nu vond hij het leuker om in bed te blijven. En het leukste van al: hij kwam zo heerlijk dicht om te knuffelen en languit te liggen, zalig om zien. En het liefst van al lag hij half op mij: zijn hoofdje tegen de mijne en zijn pootjes naast mijn schouder. Ik had helaas mijn fototoestel niet in de buurt, maar ik hoop dat het de volgende keer wel zo is om dat op foto vast te leggen! Ik hoop maar dat hij dat nog zal doen in de toekomst!

Ik mocht Speedy rond 18u weer ophalen bij de dokter, en meteen ook van de gelegenheid gebruik gemaakt om hem in te enten tegen VHS & Myxomatose. En hij heeft zowaar zijn eigen paspoortje meegekregen. Hihi, van de anderen was het voor de dokter waarschijnlijk teveel werk, maar voor Speedy wou hij wel een uitzondering maken. Ik weet natuurlijk niet wanneer Speedy geboren is, ik weet wel dat hij 4 maand oud is, dus de dokter besloot dan maar dat hij van 1 januari is... Helaas was ik ook weer 60€ lichter, maar alles voor de konijntjes hé!

Toen ik hem ging halen, begon hij stilaan wakker te worden, en tegen 19u was hij al behoorlijk wakker. Ik haalde hem uit zijn vervoersmandje en hij begon eerst wat te huppelen, en dan vlug zijn hokje in om wat te eten en te drinken. En daarna nog slapen natuurlijk!


Ik besloot om hem ook weer mee te nemen naar de slaapkamer om samen te rusten, maar hij vond dat niet zo leuk, toch niet zo leuk als de vorige keer... Eerst nog wel aan het voeteinde, maar daarna tegen de muur, met z'n hoofdje naar mij.

Maar vandaag is hij gelukkig al weer helemaal de oude, hij huppelt nog steeds achter je aan en volgt je letterlijk op de voet, alleen het rijden is weg. Gelukkig maar! En we zijn vandaag ook al twee keer gaan wandelen buiten aan de leiband, de eerste keer om paardenbloemen te plukken voor de andere nijntjes, en daarnet weer een halfuurtje buiten voor de deur. Je had de mensen moeten zien die voorbij kwamen en zagen dat het een konijn was! Wandelen met een konijn is natuurlijk niet zoals met een hond, je gaat vooral waar hij gaat, en als hij een plukje gras wil opeten, dan wacht je gewoon. En als hij languit gaat liggen op de boordstenen, dan ga je er ook even bijzitten. En geloof het of niet, maar na een halfuur was hij het moe, en liep zelf richting huis, mooi de oprit op tot aan de deur tot ik ze open deed, en dan mooi naar binnen. Als dat geen goed opgevoed konijn is, dan weet ik het ook niet meer! En als beloning krijgt hij telkens een stukje wortel als ik zijn harnasje afdoe, dan weet hij dat het leuk is. Kwestie van conditionering! (toch nog iets onthouden van de psychologielessen in de opleiding!) Alleen moet ik hem nog zien te trainen dat hij buiten ook mag keutelen, want hij spaart ze telkens op voor binnen...