Meeting Frodo

Tja, wat bedoel ik daar nu weer mee? Heb ik een ontmoeting gewonnen met Frodo, ofte Elijah Wood? Nee, helemaal niet, jammer genoeg. Hoewel, als ik dan toch een figuur uit The Lord of the Rings zou moeten kiezen, zou ik ongetwijfeld voor Aragorn gaan. Nu, dat even terzijde. Ben wel gefascineerd door het verhaal van de hobbits, elfen, mensen en orcs en de prachtige decors. Daarom staat Nieuw-Zeeland ook zo hoog op mijn reisverlanglijstje. Maar dat heeft niets te maken met mijn verhaal, of toch maar voor een klein gedeelte.
Het verhaal begon gisterenmiddag, er werd aan de deur gebeld... En dit was wat ik zag:

Die mevrouw had een klein konijntje op haar arm, en vroeg me of het soms ons konijn niet kon zijn. Ze had het de dag ervoor in haar tuin gevonden, bij haar konijnen. Ze heeft namelijk Vlaamse Reuzen, en zit op dit moment met een nestje, dus de moeder was serieus op haar hoede toen ze dit klein konijn zag verschijnen. Dus de buurvrouw van verder in de straat was op zoek naar wie de eigenaar kon zijn van het diertje. Ze had het al in heel de straat gevraagd, maar zonder resultaat. Tja, het was ook niet van mij, maar wat zegt mijn konijnenhart? Juist ja. Die vrouw kon er omwille van haar konijnen niet zelf voor zorgen, dus heb ik het maar van haar overgenomen en in huis genomen, weliswaar tijdelijk. Wim zat boven in de bureau, dus ging ik met het kleine spruitje naar boven. Ik wist niet wat zijn reactie zou zijn, want ja, we hebben zelf al zoveel konijnen, en ik ben ook geen opvang, hoewel het er sterk begint op te lijken. Op dit moment hebben we dus 3 gevonden en 1 afgestaan konijn, en verder nog eentje uit de dierenwinkel en 3 van eigen kweek. Wim nam het diertje van me over, zodat ik eerst wat eten kon gaan halen, en dan het hokje klaarmaken. Met al die konijnen in huis, heb ik gelukkig genoeg hokjes op overschot voor zo'n geval. Ikbracht om te beginnen een potje met korrels naar boven, alsook een stuk boterham en wortel. Zo gauw Wim het in zijn handen nam, begon het kereltje er vol overgave van te eten. Amai, dat beestje had waarschijnlijk reuze-honger, hij heeft in de namiddag verder niets anders gedaan dan eten, hij moet echt wel uitgehongerd geweest zijn. Maar ja, een mens weet natuurlijk niet wat er gebeurd is. Volgens mij is hij gedumpt in de weide naast ons, of in de dreef aan het begin van de straat. Het is een mannetje, dat zag ik meteen toen ik hem opnam. Bovendien is het zo een kleintje, en ik vermoed wel dat het een dwergje zal zijn, te meer omdat zijn oren ook vrij kort zijn. Toen zijn hokje helemaal in orde was, heb ik hem meegenomen naar boven, en nu staat hij hier in de bureau. Voorlopig willen we hem niet te dicht bij de andere konijnen zetten, ten eerste mocht hij ziek zijn, en ten tweede, ik weet niet hoe hij zal reageren op meisjeskonijngeuren... Dan ben ik een beetje beginnen surfen, op zoek naar een passende naam voor hem. En toen kwam ik op Frodo. De grootste reden omdat hij een stuk kleiner is dan de andere konijnen (zoals een hobbit kleiner is dan mensen) en omdat hij ook zo'n donkere kleur heeft. In feite gelijkt hij op Pluisje en Hazel, alleen dan een donkerder versie. Hij heeft zo meer een wildkleur, met meer donder haar dan licht. Maar hij heeft dezelfde witte kring rond zijn ogen, een witte buik en pluisharen tussen zijn oren. En voila, ziehier nog een paar fotos!

Het beestje heeft alleszins al goed zijn schade kunnen inhalen wat het eten betreft, en nadat ik hem geknuffeld had en terug in zijn hokje deed, viel hij spontaan languit neer. Speedy is daar ook zo goed in, in omvallen, en blijkbaar deze kleine spruit ook. Voorlopig blijft hij dus nog wat bij ons, maar het is wel de bedoeling dat hij adoptieouders vind. Misschien dat we hem zelf eerst laten castreren, zodat er geen ongelukjes van komen.
En zo zie je maar, konijnen die hier terecht komen, vallen echt wel met hun gat in de boter! Maar ja, wie kan er dan ook weerstaan aan die lieve langoren!!!