maandag, december 04, 2006

Ik ben getikt!

bMaar dat weten jullie natuurlijk al langer. Ik sta op en ga slapen met scrapbooken en tussendoor ook nog... Scrapbooken is mijn leven, maar dat vinden mijn man en konijntjes niet zo leuk. Nu, ze krijgen nog steeds aandacht hoor, het is niet zo dat ik er constant mee bezig ben (hoewel... :-) ) maar het scheelt niet veel.
En wie regelmatig langs komt, weet dat er soms inderdaad een vijsje loszit bij mij. Zo bleek ik op de vorige crop allerlei geluidjes te maken omdat het scrappen me zo goed lukte.
Nu, back to the topic.
Krisje, lid van DeScrappertjes, heeft ook een blog, en ze heeft me getikt. Niet letterlijk dan, maar geblogtikt. Wat moet ik doen? Ik moet vijf vreemde dingen over mezelf en de mensen/dieren om me heen vertellen en dan weer andere mensen aantikken om hetzelfde te doen... Hier gaan we dan!

1. Ik heb een snoepverslaving... Ik ben zo'n zoetemondje. Niet goed voor de calorieën en de kilo's, maar kom. Wat eet ik dan het liefst? Van snoep vooral zuurtjes of mariaatjes, en van chocolade-dingen Mars Delight of de kleine versie van Mars, Milky Way, Snickers ... En chips gaan er ook altijd in: Hot&Spicy van Pringles of paprika ribble chips van Lays. En je wil gewoon niet weten hoeveel dozen van Pringles ik liggen heb, om "ooit" eens iets mee te gaan doen.
Ik snoep vooral als ik me ofwel verveel ofwel onder stress sta. En ik kan je verzekeren, een full-time job, het huishouden en Creanijn vergt toch heel wat! En een nog groter probleem is, als ik met een zak begin, dat ik pas tevreden ben als het op is. Zal me toch een keer moeten herpakken!


2. Ik ben ook verzot op konijnen, maar dat hadden jullie waarschijnlijk al zelf geraden! Ik weet in feite niet meer hoe mijn passie voor deze dieren begonnen is, maar gelukkig heeft Wim dezelfde mening hierover. Toen ik op het punt stond alleen te gaan wonen, heeft hij me over de streep getrokken door me een konijn te beloven. De week voor ik effectief ging verhuizen, gingen we al naar de winkel om eentje te reserveren, en ik kon haast niet wachten tot het zover was. Ik heb ontzettend veel plezier beleefd aan Stampertje, ze was echt mijn knuffel, we sliepen zelfs samen! Dat kwam omdat ze 's nachts zoveel lawaai maakte door aan haar hokje te knabbelen zodat ik niet kon slapen, en het hokje opendeed. En toen kwam ze in bed gesprongen, en sliep naast mijn hoofd. Ze sprong ook soms op de kast aan het hoofdeinde, en alle pluchen dieren die erop stonden, moesten eraan geloven! Ze vlogen allemaal tegen de grond!
Jammer genoeg heb ik niet zoveel foto's van die tijd van haar, maar deze zijn al gescrapt. Maar toen ik een digi kreeg, heb ik mijn schade goed ingehaald!


3. Ik heb een alfabetverslaving. Echt waar! Ik weet niet hoeveel stickers, rub-ons, stempels, sizzixen, fonts en andere toestanden ik allemaal in huis heb. En ik kan het niet laten, maar als ik een mooi lettertype ergens zie, dan ga ik het meestal wel kopen. Ik ben ook in de blijde verwachting van de Cricut snijmachine, dus ik kan niet wachten om hiermee aan de slag te gaan! Maar gelukkig kunnen mijn workshoppers en croppers mijn verslaving ook wel smaken, want de Sizzix is meestal een druk bezette tool!

4. Vroeger was ik heel kieskeurig wat het eten betreft. De kleur, geur of uitzicht van bepaalde gerechten deed me al walgen. Ooit moest ik als kind lever eten, maar mijn ouders maakten mij wijs dat het een biefstuk was. Nog een "trauma" uit mijn kindertijd was het nemen van pillen. Ik ben er ooit in geslaagd de hele muur geel te spuwen omdat ik het pilletje niet wou inslikken. En toen het uiteindelijk wel gelukt was, was het doosje op... Dus ik haalde voor heel wat dingen mijn neus op. Maar ik heb nu wel geleerd dat ik altijd eens moet proeven, en als ik het niet lust laat ik het gewoon staan. Vroeger at ik geen vis, vond dat vies en zeker al geen schaaldieren, maar als we nu op restaurant gaan, kan ik wel genieten van vis. Vreemd hé, hoe een mens kan veranderen!!! Maar een van de grote redenen is dat mijn schoonma nu al een heleboel jaren kookles volgt, en ons af en toe eens uitnodigt om proefkonijn te zijn (what's in a name!). En ik wil haar ook niet teleurstellen natuurlijk als ze zich zo lang in de keuken uitslooft! Zelf heb ik weinig tijd om te koken, doe het ook niet zo graag, vandaar dat ik regelmatig klaargemaakte gerechten ga halen, of voorgemaakte puree, zodat ik niet te veel tijd hoef te verliezen 's avonds!

5. En nog eentje over eten... Wim en ik zijn helemaal niet zo'n fast-food fans. Wel gaan we wekelijks naar de frituur (ik de woensdag, hij de vrijdag voor heel het werk) en af en toe een pitta, maar een McDonalds of zo gaan we niet te snel opzoeken.
Maar als we op reis gaan, bezoeken we meestal wel iets in die trand! In Mexico zijn we in Cancun naar de McDonalds geweest en in Praag naar de KFC, en van de rest weet ik het niet meer vanbuiten. En in Praag was het zelfs erger: we hadden allebei zin in pizza, maar konden niets vinden. Uiteindelijk vonden we een KFC, en daar maar iets naar binnen gespeeld. Toen we 5 minuten later toch een pizzazaak vonden, zijn we daar ook maar binnengestapt en een hele pizza verorbert. Nu, we proberen ook wel van de lokale keuken te proeven, maar voor mij gaat er niets boven een goed stuk pizza!

O ja, doet dit je niet denken aan een liedje...
Ik denk dat ik maar eens sponsering ga aanvragen!
En nu even uitzoeken wie ik verder kan tikken!

Geen opmerkingen: