Spelen in de tuin

Wim is afgelopen weekend begonnen met de konijnenren opnieuw aan te leggen. Het lag allemaal serieus oneffen, de draad was ook niet wat het zou moeten zijn, dus hebben we maar besloten een nieuw konijnenparadijs te maken voor onze "kinderen". Kun je je voorstellen dat er mensen zijn die hun konijnen wegdoen omdat ze niet meer passen in een heraangelegde tuin? Ik ook niet, maar dat is helaas wel realiteit... De konijnenopvang kan ervan meespreken. Maar hier bij ons zijn ze echt allemaal met hun gat in de boter gevallen. Nu, Wim was na het weekend allesbehalve klaar, dus er is in feite maar één grote ren. Ik had geprobeerd om ze allemaal samen te steken, het was toch groot genoeg om ze allemaal te laten huppelen, maar helaas voor mij houden ze niet zo erg van elkaar, en toen ik 5 seconden weg was om vlug het laatste konijn te gaan halen, was het serieus boel! Pluizen vlogen in het rond, het ging er zeer agressief aan toe. Zelfs spuiten met water hielp niet, ze bleven elkaar maar in de haren vliegen. Het ging dan vooral om Pluisje versus Hazel, en Floppy versus Sugar. Wolly hield niet van de drukte, en Brownie ook niet, die kwamen in feite nog met de meeste overeen. Dus ja, ik hou de koppelpogingen maar voorgoed voor bekeken, want dit zal toch nooit lukken denk ik. Ze krijgen er toch alleen maar stress van, en is ook niet goed voor de onderlinge relaties in de groepen van 3. Maar bijgevolg is er dus maar één ren, en de ene dag is het voor de oudere groep met Pluisje, Floppy en Wolly, en de andere dag voor de jongere groep met Brownie, Sugar en Hazel. De kleintjes konden helaas niet buiten, omdat de gaten van de éne draad naar de buren te groot zijn en volgens mij kunnen ze daar nog door. En ze in het bruine hok steken in de ren was ook geen optie, dat had ik eerder al gemerkt, de anderen worden er ook agressief van tegen elkaar.

Vandaag was het zo'n mooi weer in de namiddag, en ik vond het zonde om ze niet buiten te steken. Dus ben ik maar naar de Tom&Co gefietst, wat een geluk dat we er zo eentje in Oostkamp hebben. En ik kan je verzekeren: ik ben er kind aan huis! Ik wist dat er konijnenrennen bestonden, maar ik vond ze niet meteen. Dan maar even gevraagd, en in een mum van tijd had ik wat ik nodig had. Eenmaal thuisgekomen heb ik maar meteen alles uitgepakt en opgezet, en de kleintjes laten rondhuppelen in het gras. En ik kan je verzekeren: ze waren superblij!!! En ik ook natuurlijk, want als de konijntjes blij zijn, dan ik ook! Ze genoten met volle teugen van de zon en van het gras, en de foto's spreken voor zich! Ik hoef je niet te vertellen dat ik het heerlijk vind om konijnen te fotograferen! Alleen is het soms jammer dat ze niet altijd stil zitten om het moment dat je gaat afdrukken, maar soms levert het wel uitzonderlijke plaatjes op!

LEUKE FOTO'S VAN DE TWEE BROERTJES SAMEN

FINN - favoriete fotomodel, je ziet wel waarom: hij houdt ervan om te poseren!!!

Deze laatste is in feite een mislukte foto, het was niet zo de bedoeling, maar ik vind het een van de betere portretten die ik al gemaakt heb!

CHARLIE - een nieuwsgierig knabbelkonijn

Save the best for last: prachtig portretje ook van Charlie!