Weer klaar voor een overdosis??? (Challenge 65-74)

Want hier komt weer een lading layoutjes!

Veel kan ik niet echt scrappen, maar met de afgelopen albumeditie van de scrapbookdag, heb ik weer zo'n 20 spreads gemaakt zonder foto's. En nu is het echt fijn werken, er is altijd wel een layout te vinden die bij de foto's past!

Dinsdag is sowieso mijn vaste scrapavond, dan probeer ik tijdens de crop of layoutworkshop toch weer wat te werken, want tijdens de rest van de week blijft er nogal weinig tijd over helaas...

Maar ik probeer wel zo efficiënt mogelijk te werken hoor!
En hier komt dan de lading met Alaska-foto's:

Nog foto's uit het wilderniskamp, toen zijn we 's avonds bij zonsondergang nog een beetje gaan wandelen, in de hoop van wild te zien... Voor deze layout gewoon restjes uit mijn restjesbak gevist en zo opgekleefd. Traditional one: Basic Grey stickers!

Voor de weinige keren dat ik zelf op de foto sta, mag ik ook wel eens een pagina aan mezelf wijden! Ook hier weer voor het gemak Basic Grey stickers, en ook een paar rubons gebruikt.

Vorige layout was op de berg, deze was aan het meer beneden. Schets lag in principe anders, maar zo vond ik het mooier. Ook hier weer BG stickers en restjes!

Deze vind ik zelf persoonlijk zeer goed geslaagd. Ik had gewoon papier bijeen gekozen voor de scrapbookdag, en later pas besefte ik hoe goed de foto's bij deze layout paste! Vooral het weerkomen van de cirkels in het papier en de foto's (van de motor) vind ik leuk! En, hoe kan het ook anders... BG letters!

En dan nog eentje met een dubbele panorama van het natuurpark Denali. Ook hier weer vooral restjes opgebruikt, en een keer de foto's niet gemat. Enne, hoe kon je het raden, ook weer BG stickers. Ja inderdaad, die gebruik ik massaal veel de laatste tijd, maar dat is gewoon omdat ze standaard op mijn tafel liggen, en ik gewoon uit gemak en tijdswinst naar de stickers grijp...
Dus dat betekent dat mijn challenge op 74 staat. En ik heb nog wat layouts beneden liggen die enkel nog een titel nodig hebben, maar die komen wel een andere keer weer voorbij.

Ondertussen ben ik weer wat stilgevallen met Alaska, en heb ik me volop op Rusland gestort. Nu, ik heb een beetje "ruzie" gemaakt met Wim over het album van Alaska, hij vindt dat die weer véél te dik zal worden! En ik moet toegeven dat ik inderdaad al aan 168 layouts zit op dit moment, maar het einde is in zicht. Maar dat vindt hij veel te veel, zeker als mensen er willen in kijken... Maar ik vind dus dat het een unieke reis was, en dat ik zoveel mogelijk unieke dingen wil scrappen. Hij had al bij de reis van Tanzania gezegd dat ik me aan een planning moest houden, en dat was toen goed gelukt. Maar nu ben ik weer een beetje in het wilde weg gaan scrappen, in het begin had ik wel een plan, maar dat heb ik een tijd geleden weggegooid. Hij zou het liefst hebben dat een album uit zo'n 100 bladzijden bestaat, maar voor mij is dit haast onmogelijk voor een reis van 24 dagen (of zoiets). En voor Rusland, waar we notabene 8 dagen geweest zijn, heb ik nu 80 pagina's voorzien. Tja, maar daar is de planning voor in orde, dus daar kan ik wel weer even mee weg. Dus ligt Alaska weer een beetje stil, tot ik de tijd vind om een planning/layoutschema op te stellen. Hoogst waarschijnlijk zal het zo zijn dat een heleboel "onnodige" zaken volgens Wim (zoals tussenstops en de wasserij, wat ik in feite ook deel van de reis vind, en een heleboel dieren) ik uit het scrapbook zal laten, maar omdat ik ze nu eenmaal al gescrapt heb, zal ik ze in een ander album doen. En dan kan ik proberen om toch een stuk te minderen, maar vermoedelijk zal het zo tussen de 100 en 150 pagina's worden.
Maar toch vraag ik me af of mensen zo'n album nu saai kunnen vinden, zelfs al zijn het zoveel pagina's... En hoe zal mijn album van de wereldreis er dan uitzien? Ik zal waarschijnlijk het best voor elk land een apart boek maken...

Hoe goed is jouw aardrijkskunde???

Ik kreeg van Karin een leuke link door: Hoe goed is je aardrijkskunde???
Als leerkracht aardrijkskunde kan ik niet anders dan die challenge aannemen!
Niet zo slecht denk ik dan! Totaal te verdienen score is namelijk 30000!

Enne, bij de tweede had ik een score van 25498.
ik ga het nog één keer proberen om het beter te doen!
En dit is het geworden!

En ik weet van geen ophouden...

Onze eerste aankopen...

Tja, we zijn volop bezig met de voorbereidingen van de wereldreis. Woensdag zijn onze round the world-tickets eindelijk definitief geboekt, het had nogal wat voeten in de aarde. Heel veel over en weer gemail en gebel, dan nog kijken voor de Visa-kaart te verhogen, en uiteindelijk is het gelukt.

Naast de tickets hebben we uiteraard nog heel wat materiaal nodig. We hopen nog op een paar sponsers, over de kousen hoeven we ons geen zorgen te maken, want daar zorgt Bridgedale voor. Wim heeft ondertussen al een materiaallijst opgesteld met wat we nog allemaal nodig hebben, en dus gingen we gisteren even in een grote sportwinkel gaan kijken of we al een paar dingen van ons lijstje konden schrappen.

We hadden al via het internet gekeken wat we zouden kopen, en dit is het geworden:

Dus voor allebei een waterzak voor in de rugzak. Dit is veel makkelijker dan een fles, want anders moet je stoppen, en dat is nu niet nodig. Ook een kampeerkookset, bestaande uit een pot, pan/deksel, houder om van het vuur te nemen, 2 tassen, 2 lepels en 2 vorken. We gaan wel nog een mes moeten bijkopen dan. En ook zo iets van energiebars, maar dan met fruit. Daarnaast hebben we ook ultralichte en sneldrogende handdoeken met washandje gekocht. Ultralicht is voor alles wel nodig, want tenslotte gaan we het 7 maanden met ons mee moeten sleuren, en elke gram telt dan uiteraard! En ook hebben we allebei een nieuwe zonnebril genomen, van het zwaarste type dan wat bescherming betreft (type 4), speciaal voor wandelen in de bergen. En het is allebei hetzelfde model geworden, en die moesten thuis nog even uitgeprobeerd worden...

Nog meer foto's poldertocht

Terwijl de leerlingen in de molen gingen kijken (heb het toch al een paar keer gezien), besloot ik om wat foto's te nemen...
Achter de molen stonden ook prachtige paarden, en uiteraard levert dit ook weer mooie foto's op!

Poldertocht met de 1stes

Afgelopen vrijdag hadden we onze didactische uitstap op school, en ik ga al jààààààààààren mee met de eerstes op poldertocht. Ik was verantwoordelijk voor de tekst en de foto's, dus bij deze een impressie!

Ruim 160 leerlingen en 14 begeleidende leerkrachten stonden vrijdagmorgen 16 mei ruim op tijd klaar voor de Poldertocht. De weergoden bleken ons gunstig gezind te zijn, want de fietstocht staat of valt uiteraard met het weer. Klas per klas werd dan het vertreksein gegeven om richting Damme te fietsen. Het een mooi zicht, om zo de verschillende klassen langs de bomenrijen in de verte te zien fietsen. Eenmaal in het polderstadje aangekomen, maakten we kennis met 2 bekende bouwwerken: de molen en de kerktoren. De leerlingen konden in beide gebouwen naar boven. In de molen volgde er uitleg over de werking van de molen, dat dit jaar gegeven werd door een molenaar, en niet meer door Stefaan en Sigurn (in het kader van de TO-lessen). In de buurt van de molen werd ook gewezen op het vrij unieke ooievaarsnest op de schoorsteen van een huis. Op de kerktoren wachtte iedereen een prachtig uitzicht. Even voelden we een aantal druppels, maar dat stopte al gauw. Vooral de stervormige omwalling was van bovenuit goed te zien, en zelfs de haven van Zeebrugge was zichtbaar.

Hierna fietsten we verder naar de Sifon en langs de Blinker en de Stinker om alles te weten te komen over de afwatering van de polders. De leerlingen moesten telkens ook het een en het ander invullen in de excursiebundel.

En dan richting Oostkerke om een landelijke gemeente ter plaatse te bestuderen. Na een laatste stop aan de Krinkeldijk om nog een woordje uitleg te geven over de inpoldering, ging het in één stuk door naar het Zwin. Dit jaar hadden we voor iets anders geopteerd, namelijk naar de Nederlandse kant via Retranchement. Daar hebben we namelijk een betere toegang tot het strand, en deze verandering bleek zeker een schot in de roos te zijn!

De fietsen werden netjes aan de kant gezet, de leerlingen konden eindelijk weer energie opdoen na de inspannende morgen. En daarna konden ze ravotten op het strand! De meesten hadden wel wat mee om te spelen: ballen, frisbees tot zelfs vliegers! Sommigen zaten gewoon wat te praten, anderen gingen dan weer naar de zee, die met het laagtij toch wel wat veraf was. Tja, en an “zwemmen” met je kleren aan, is toch niet zo’n goed idee als je nog terug moet fietsen. Nu ja, ook het zand is plezant om mee te spelen, zo werd ook Cedric uit 1B levend begraven tot groot jolijt van zijn klasgenoten! Toen het einduur in zicht was om te vertrekken, gebeurde alles heel gedisciplineerd, en zelfs voor het geplande vertrekuur konden we al richting Sint-Anna ter Muiden fietsen. Aan de grote weg stond daar een politieman ons op te wachten, om de grote de veilig en wel richting school te loodsen. Dat was ook iets nieuws dit jaar. Er waren dit jaar minder andere fietsers dan wij op de weg, dat was ook al makkelijker. Maar de politieman stak ons over op de kruispunten die we tegen kwamen, en de tegenliggers werden door hem tegengehouden. Hij reed zelfs mee tot aan de Maalse Steenweg, zodat ook de hele groep daar in één keer kon oversteken. Nu, ondertussen waren we al wat leerlingen “verloren”, omdat ze vanaf Damme al richting huis mochten fietsen als dat dichter was voor hen. Uiteindelijk is de dag zonder al te veel problemen verlopen: geen valpartijen en weinig materiaalpech, goed weer, wat moet een mens nog meer hebben?

Scrapbookdag

Zo, ook de tweede scrapbookdag zit er weer op! Deze keer minder deelnemers dan vorige week, maar het was op beide dagen heel gezellig, en lekker veel gekletst! Maar uiteraard ook gescrapbookt, want er stond een albumeditie van mijn schetsen op het programma! Iedereen kon op haar eigen tempo werken, waardoor ik ook drukte aan de papierbakken wou vermijden. En dat was inderdaad geslaagd. Rond de middag eerst nog gepauzeerd om wat te eten, en dan pas het tweede deel van de schetsen uitgedeeld, want anders zou er van eten niet veel in huis gekomen zijn denk ik! Iedereen was zo gemotiveerd, en rond 15u waren al heel wat mensen klaar met de 10 schetsen. Sommigen begonnen toen al met de foto's, anderen neusden in mijn schetsenmap om nog een paar andere layouts te maken. Kortom, de meesten hadden zo'n scrapboost dat ze van geen ophouden wisten! En ik heb ondertussen al wat leuke uitwerkingen mogen bewonderen op sommige blogs, ben benieuwd wat er verder nog allemaal mee gedaan wordt. Het is fijn om te zien dat de mensen toch op een snelle manier van hun foto's af geraken dankzij de schetsen!
En nu nog een paar foto's. Veel zijn het er niet, we hadden daar niet veel tijd voor, want we wilden de schetsen afwerken!!!

Scrapwerkje

Deze week moesten we nog op kraambezoek bij vrienden. Nu ja, Bram is begin februari geboren, maar het was er nog niet van gekomen. We hadden geopteerd om wat geld te geven, maar omdat ik dat niet zomaar kan, heb ik maar weer een verfblikje gescrapt. Lekker stoere kleuren, zoals het past bij een jongen!

Eerste sponser beet!

Voor onze wereldreis zijn we ook op zoek naar sponsers die ons materiaal ter beschikking willen stellen. Kwestie van langs onze kant de kostprijs een beetje te kunnen drukken, en outdoor materiaal te kunnen uitproberen en te promoten.
En ondertussen hebben we al één sponser beet: BRIDGEDALE, een Brits merk van wandelkousen. We mochten onze keuze maken uit een serieus uitgebreid assortiment kousen (nooit geweten dat er zoveel bestonden!) en binnenkort mogen we ons pakketje gaan ophalen bij de Belgische invoerder. Tja, want Wim heeft nogal grote voeten, en die XL-maat is daar niet standaard op voorraad, dus moeten we nog even geduld oefenen vooraleer we de kousen kunnen uitproberen. En als het zover is, dan horen jullie uiteraard ook weer over onze ervaringen!

Meet our new friend!

Nee hoor, geen 8ste konijn! Hoewel, een konijn is het wel, maak kennis met REISKONIJN! Dit konijn van zo'n 25 cm groot gaat ons vergezellen op onze wereldreis. Het is ook de bedoeling dat we foto's van hem nemen onderweg op de belangrijkste plekjes die we bezoeken.
Tja, en het verhaal die eraan vasthangt, is in feite ook wel grappig. Zoals sommigen wel al gaan weten, ik ben sinds mijn jeugd verslingerd aan voetbal, toen meer dan nu, maar kom. En altijd een trouwe supporter geweest van Cercle Brugge. En dankzij hun sponser Vaillant (van die verwarmingsketels) werd het konijn uit hun logo de mascotte van Cercle. Dus elke wedstrijd loopt er een levensgroot konijn naast het veld, en toen ik zag dat ze knuffels verkochten, was ik en reiskonijn ook meteen verkocht. Ook nog een kleiner exemplaar als sleuterhanger gekocht overigens. Maar hoe toevallig, dat ik ook daar konijnen tegenkom! Dit is dus de eerste officiële foto van onze reispartner, er zullen er ongetwijfeld nog veel volgen! En, voor jullie het vragen, ja, hij mag mee in mijn slaapzak, zonder knuffels kan ik niet slapen...

Nog eens een kaartje gemaakt

Op 1 mei deed ons buurmeisje haar eerste communie, en voor die gelegenheid heb ik nog eens een kaartje gemaakt. Vroeger maakte ik kaartjes aan de lopende band, maar sinds ik scrapbook, maak ik nog zelden een kaartje, meestal is het voor een of andere speciale gelegenheid. Het papier is allemaal roze afkomstig uit mijn restjesdoos. De grote letter B is met een nieuw speeltje (lees: lettertype) van de Cricut uitgesneden, namelijk Stone Script, en heb gisteren gezien dat binnenkort wéér een mooi kalligrafisch lettertype van Cricut zal uitkomen! Staan alweer in bestelling alvast!!! En verder nog Basic Grey stickertjes, prima flowers en gouden tekststickers!

Stil...

Tja, de laatste tijd is er niet veel beweging op de blog, hoewel ik dat wel zou willen. Maar het ontbreekt me echt aan tijd... Mijn leven bestaat voorlopig alleen uit werken, slapen en sporten... En voor de rest weinig tot geen tijd. Nog een geluk dat ik op dinsdagavond layoutworkshops en crops op de kalender heb staan, anders zou er van scrappen waarschijnlijk helemaal niets in huis komen. En gelukkig heb ik ook een super poetsvrouw die op maandag een beetje orde op zaken komt brengen. Het huishouden kan ik er nu echt wel niet meer bij hebben, en dat zal je wel begrijpen als je weet dat ik 3 jobs heb op dit ogenblik: mijn job als leerkracht, dan nog het scrappen in bijberoep, en ik ga ook op zondag nog in de horeca gaan werken, alsook de feestdagen. Afgelopen weekend kan ik je verzekeren: heb moeten werken hoor. Half Vlaanderen zat waarschijnlijk aan de kust met het goede weer, en dat hebben we in Blankenberge geweten. Amai, het leken wel dagen op het drukste moment in de zomer... Nu, gelukkig is het leuk om doen en het betaalt bovendien goed, en dat is ook goed meegenomen met de grote reis in het vooruitzicht natuurlijk. Want daar doen we het tenslotte voor. Nu is het afzien en hard werken, maar in het najaar worden we er dan dubbel en dik voor beloond met een superreis!
Wat het sporten betreft, tot vorige week was het twee keer per week badmintonnen en één keer gaan spinnen, maar omdat ik nu op zondag vroeger moet beginnen werken, heb ik met pijn in het hart de zondagsessie van de badminton moeten opgeven. Maar ik heb de laatste tijd een paar keer meegedaan met een uitwisseling en twee toernooitjes (heel vriendschappelijk hoor allemaal, voor de fun!) en dat is wel plezant. Het is ook een sport waar ik me in kan uitleven, de club is ook heel sociaal, dus ik amuseer me. En uiteraard ben ik morgen weer van de partij voor 3u sporten.
Daarnaast ook de spinning, maandag ben ik alweer voor de 4de keer geweest. De eerste keer is supergoed meegevallen. De trainer had gezegd, mocht het niet gaan, dat ik gerust gewoon mocht doorfietsen, maar ik deed gewoon mee met alles wat we moesten doen, en plots was het gedaan. Gisteren was er ook iemand nieuw die naast me zat, en die bracht het er toch minder goed van af dan ik de eerste keer. Dus dat is wel een opsteker. Maar zweten, man, je kan het niet geloven! Maar ik vind het super om te doen, dat uurtje intensief sporten vliegt zo voorbij. Alleen is het saai dat het telkens dezelfde liedjes zijn, maar dat nemen we er dan maar bij.
Vanavond was ook de laatste les Spaans, met eindexamen. Wij hadden als mondelinge proef onze reisplannen voorstellen. We hebben er heel wat tijd ingestoken, maar het resultaat was goed. Hopelijk worden we er ook voor beloond met goede punten. Wim heeft de planning opgesteld, ik heb de tekst via een vertaalmachine vertaald en dan nog herschreven om het grammaticaal een beetje in orde te krijgen. Dus dat betekent dat ik vanaf nu toch één dag in de week niets gepland heb, zodat ik misschien wat meer tijd heb voor mezelf, en dan niet alleen om te werken en te sporten...
Nu ga ik het hierbij houden voor vandaag, want ik ben moe, maar zo weten jullie weer hoe het met me gesteld is, voor het geval jullie dachten dat ik al van de aardbol verdwenen was...