Wandeling langs de Ourthe

Woensdag is mijn enige vrije dag in de week, en Wim heeft ook verlof genomen, zodat we samen kunnen gaan wandelen, of aankopen doen in functie van de reis.

Zo moesten we deze week eerst nog langs de dokter voor onze eerste inenting tegen Hepatitis in een reeks van 3, en daarna ging het richting Nisramont, waar er een stumdam ligt op de Ourthe.

Wat de meesten niet weten, is dat de Ourthe 2 bovenlopen heeft. Dat wist ik als aardrijkskundeleerkracht eerlijk gezegd ook niet. Maar zo zie je, wandelen is ook goed voor de algemene kennis! De Ourthe Occidentale is 53 km langen ontspringt op 501 m hoogte in Sainte-Marie bij Libramont, en de Ourthe Orientale, 46 km lang, ontspringt op 507 m hoogte in Ourthe bij Gouvy. Ze vloeien samen nabij Engreux (Nisramont) en vormen daar de Ourthe Supérieure. De middenloop van de Ourthe begint bij de Barrage de Nisramont in Filly, op ongeveer 200 m hoogte en loopt tot aan Durbuy. De benedenloop mondt in Luik uit in de Maas op 63 m hoogte.

Waarom zo ver rijden? Wel, omdat we hier natuurlijk te vlak zitten, en in voorbereiding van onze huttentocht in Oostenrijk is het wel handig om een beetje hoogteverschil te trainen, en ook het aantal uren stappen gaan we geleidelijk aan opdrijven. Wim heeft ondertussen ook een site gevonden waar hij de GPS-gegevens kan op downloaden om een kaartje en profiel en zo te maken, dus dat is wel leuk om te zien.




Grote kaart (powered by RouteYou)

Het weer viel goed mee, maar in feite toch té warm. Hoewel we dus de hele tijd tussen de bomen liepen, droop het zweet van ons. Gelukkig hadden we ook voldoende drinken bij ons in onze waterzakken in de rugzak. En dat was méér dan nodig, want bij allebei was die tegen het einde van de wandeling helemaal leeg (hadden een fles van anderhalve liter ingedaan).

Vanop de dam vertrekt het pad verder, en vanaf daar werd het vrij smal, zodat we achter elkaar moesten wandelen. Het meer is nooit veraf, en zo ging het telkens naar omhoog en omlaag. Een van de lastigste dingen aan deze wandeling, vond ik de bomen en het onkruid. Tijdens de heel wandeling lagen boomstammen over de weg, zodat je er telkens over of onder moest. Soms was het zelfs stukgezaagd, om het de wandelaar wat makkelijker te maken. Maar ik kan je verzekeren, naar het einde van de wandeling waren die boomstammen een echte marteling!

Toen kwamen we aan een rivertje, met een bruggetje over. daar fladderden een soort van libellen/waterjuffers, maar dat is natuurlijk moeilijk om die op de foto te krijgen. Maar ik moet zeggen, deze uitsneden van de foto is toch wel mijn beste resultaat!

Na het bruggetje begon een steile zigzaggende klim, en zowat halverwege denk ik, nam ik opnieuw een foto van hetzelfde bruggetje...

Maar boven wachtte ons een mooi zicht over de Ourthe, dus het was de inspanning waard.

En vanaf daar ging het dan weer bergaf, maar ditmaal niet zo steil als in het naar boven komen. Op een gegeven moment was het wel vrij steil, en vol rotsen, dus uitkijken was de boodschap. Niet alleen voor de rotsen, maar ook voor de vele takken van braambessen die ook deels over het pad woekerden, en ik met mijn halflange broek des te meer!
Het begon ondertussen al wat later te worden, dus hoog tijd voor een picknick. We waren pas rond 12u vertrokken op de parking, maar op de beschrijving stond dat er mooie picknickplaatsen te vinden waren. Tja, dan hadden we op z'n minst toch wel een bankje of iets in dien aard verwacht, maar dat kwam niet. Uiteindelijk had Wim een mooi plaatsje gevonden: een kleine uitstekende rots naast het pad, helemaal bedekt met mos, dus lekker zacht om te zitten.

We konden er weer tegenaan, dus trokken we verder naar een kleinere dam. Ondertussen hadden we ook al een koppel Nederlanders gezien die voor liepen, we hielden zowat hetzelfde tempo aan. Op de dam was er ook een mooi zicht op het meer.

Heerlijk om zo te wandelen in de natuur. Rond deze plek zag ik ook een ijsvogeltje wegvliegen. Een ideale woonplaats voor deze vogel, want in het meer zaten ook veel kleine zwarte visjes, en een massa takken en bomen in het water zorgen voor een ideale uitvalsbasis om te gaan vissen. Blijkbaar komen in dit gebied ook bevers voor, maar deze jongens hebben we helaas niet ontmoet.
De lucht begon hier en daar wat donkerder te worden, en we hoorden het ook al rommelen. Soms vrij luid en dicht, maar het bleef gelukkig bij donder alleen.
Na een tijdje kwamen we weer bij een dam aan, en trokken we weer verder. Daar waren nog meer mensen, maar uiteindelijk waren het toch maar een 3-tal koppels dat we nog tegengekomen zijn onderweg. Af en toe moesten we ook een trapje nemen om wat hoogte te overbruggen, omdat er net op die plaats meestal ook een grote rots was.

Uiteindelijk kwamen we weer bij een mooi uitzichtpunt over de 2 Ourthes, waar ik eens voor de gelegenheid poseerde. Ik had daar ook willen pauzeren, maar bij gebrek aan een bankje gingen we weer verder.

Het begon snel te overtrekken, en we hoorden weer de donder, ditmaal luider dan de eerste keer. En we waren nog maar goed en wel bij het uitkijkpunt vandaan, of we voelden nattigheid. Als de bliksem (ahum, figuurlijk dan...) onze regenjassen uitgehaald, maar veel haalde het niet echt uit, want we raakten allebei doornat. En omdat ik een korte broek aanhad, dus ook mijn wandelschoenen... Het was wel een welgekomen afkoeling, dat moet ik wel toegeven. Maar wandelen in een bos tijdens een onweer met luide knallen is echt geen lachtertje. Ook de andere koppels zetten er stevig de pas in, maar zij hadden verder niets bij, dus zij waren echt wel doornat! Het wandelen was ook gevaarlijk geworden, want het wandelpad was omgevormd tot een riviertje, en sommige stukken waren bijna alleen rotsen. Op een gegeven moment kwamen we een hutje tegen, waar we even halt hielden, en ook 2 andere koppels kwamen daar snel aan. Daarna moesten we nog een heel stuk dalen, om uiteindelijk aan de andere kant van het stuwmeer weer uit te komen, waar we uiteindelijk begonnen zijn. Je kan ook de wandeling in de andere richting volgen, maar ik weet niet of die dan even leuk zou zijn als nu... Ondertussen was het ook gestopt met regenen, en aangezien het zo warm was, begon alles te dampen, en in een mum van tijd waren we ook weer droog.

Aanstaande woensdag gaan we weer wandelen, hopelijk is het dan een beetje mooier weer dan nu, want nu is het weer een typisch Belgische zomer...