Wipneusje is niet meer

Vandaag was het mooi weer, dus ik besloot om eerst de nageltjes te knippen van alle konijnen en ze dan één voor één buiten te doen in de rennen. Na het middageten ging ik terug naar buiten om ze eten te geven, en toen zag ik plots een heleboel haar liggen in de ren van Brownie, Sugar en Hazel... Gewoon een vechtpartijtje, dacht ik, kan gebeuren.
Tot ik Hazel in de gaten kreeg, ze zag er verschrikkelijk uit! Heel haar neus was kapot! Wat er precies gebeurd is, weet ik natuurlijk niet, maar het zag er veel te erg uit om zo maar te laten, dus besloot ik maar om meteen een afspraak te maken met de dierenarts. En ze had nu net zo'n leuk wipneusje, gelukkig heb ik het een tijdje geleden nog mooi kunnen fotograferen...

Dus ik kon tegen 15u30 bij de dierenarts terecht, maar hij was dringend weggeroepen, dus ik werd opgebeld dat ik pas een uurtje later moest komen. Zo gezegd, zo gedaan, met Hazel dus naar de DA. Ik heb er nog een eindje moeten wachten, maar dat was niet zo erg. M'n konijn was echt heel knuffelachtig, in tegenstelling tot anders, want dan loopt ze altijd weg, maar nu is ze heel wat liever, en ze geniet wel van de aandacht denk ik.
Nadat ik daar een kwartiertje of zo zat, kwam de volgende patiënt alweer binnen. Ze zag dat het ook een konijn was, en ze wist me te vertellen dat ze er ook eentje bijhad, gevonden in haar tuin. Dus hoogst waarschijnlijk een gedumpt of ontsnapt konijn. En ocharme, dat beestje zag er slecht uit! Nu, een hangoor ziet er altijd al verdrietiger uit dan een gewoon konijn, maar het stonk een uur in de wind (wie weet waar het allemaal gezeten heeft...), een heleboel kale plekken op het lijfje en harde oortjes. Nu, ik heb het helaas niet kunnen aanraken, want ik was toch wel een beetje bang dat het ziek was, en Hazel zou kunnen besmetten. Ik geraakte uiteraard aan de praat met die dame, en sprak haar ook over de opvang. Nu, gelukkig was ze ook wel een dierenvriend, en ging het proberen om zelf te houden. Ja, wie zou er anders naar de dierenarts gaan met een diertje en 20€ moeten betalen voor iets dat niet van jou is. Anders had ik het nijntje wel graag van haar overgenomen natuurlijk!
Toen de dokter er eindelijk was, waren wij dus het eerst aan de beurt. Ik had twee opties: ofwel gewoon afknippen, ofwel Hazel verdoven en hechten, maar daar was er weinig kans tot succes toe. Dus de beslissing was snel gemaakt, te meer omdat verdoving voor een konijntje altijd risico's inhoudt. De assistente werd erbij geroepen, zodat we Hazel met z'n tweeën konden vasthouden, en de dokter nam een scalpel om het stukje af te doen. Ik keek niet toen hij het deed. Hazel spartelde een klein beetje, maar al bij al was ze heel flink, en in no time lag een stukje van haar neus op de tafel. Ik zat zo constant naar dat stukje te kijken, en toen werd ik plots onwel. Ik moest er even bij gaan zitten. Normaal gezien is bloed en zo voor mij geen probleem, maar dit werd me echt te veel... Na een vijftal minuutjes ging het weer, en toen hielp de DA nog om het hokje naar de auto te doen.
Ik ben benieuwd hoe het de patiënt na ons vergaan is... Volgende week dinsdag hebben we weer een afspraak met de dierenarts, ditmaal om de inentingen tegen myxomatose en VHS te doen. Het zal de eerste keer zijn dat ze dit krijgen, vroeger deden we dat niet, maar ik wil alles uitsluiten om deze konijntjes te verliezen. Omdat het onmogelijk is om met alle 6 tegelijk naar de DA te gaan, laten we de DA maar tot hier komen, zo kan alles snel geregeld worden. Ik ben benieuwd.
En toen we thuis waren, werd Hazel uiteraard uitgebreid geknuffeld, en ook nog enkele foto's van haar neusje. Het ziet er heel erg uit, maar ik ben er zeker van dat het goed zal komen! Ik heb haar voorlopig ook in quarantaine geplaatst, omdat ik bang ben dat de andere konijntjes eraan zullen likken of bijten...