Deze layout dateert al van februari, maar ik kon hem nog niet tonen. Ik heb namelijk met een paar andere leden van het scrapbookforum Scrappende Dames meegedaan aan een SSL. Dat staat voor Secret Scrap Lift. Je krijgt een layout doorgestuurd, en die moet je zo liften. Uiteraard staat de interpretatie helemaal vrij.
Dit was de oorspronkelijke layout, en ik stond als eerste om deze layout te liften. Veerle had deze layout gekozen en aan de eerste van de 3 groepen doorgestuurd. De volgende in de rij moest dan mijn versie liften enzovoort. Het uiteindelijke resultaat op het einde van de reeks is uiteraard helemaal anders, maar da's net het leuke eraan!
Zoals je kan zien, heb ik toch behoorlijk letterlijk de layout overgenomen, en de foto's zijn van onze kleine konijntjes... Een oeps-nestje, geboren op 17/01/2006. Dus al héél oude foto's. Helaas zijn twee van die drie konijntjes ondertussen al gestorven, Sugar op 17 december vorig jaar en Brownie afgelopen zondag, net toen we terugwaren van reis. Wollie is dus nu de oudste van de bende, maar nog altijd een levendige tante hoor. Brownie is vroeger al een paar keer serieus ziek geweest, maar er altijd terug doorgekomen. Vorige winter sukkelde hij met chronisch snot, en in het voorjaar mocht hij terug buiten wonen en daar fleurde hij helemaal mee op. Zondag na de reis ging ik meteen kijken hoe het was met mijn lievelingen, en wou Brownie knuffelen, maar zag dat er iets mis was. Hij ademde door zijn mondje, naar adem happend, neusje helemaal dichtgeplakt. Ik probeerde nog zijn neusje proper te krijgen en te spoelen met een zoutoplossing, maar het mocht niet meer baten. Zoals de meeste van mijn nijntjes is hij dan in mijn armen gestorven. Het is echt alsof hij gewacht had tot we thuis waren. Slaap zacht, mijn lieve Brownie!
Wollie was voor de reis ook serieus aangepakt door vliegenmaden en moest geopereerd worden. Gelukkig heeft mijn schoonma de verzorging op haar genomen en ermee naar de dierenarts geweest om de draadjes uit te halen. Er zat een kleine ontsteking op, dus kwam ze elke dag 2x het kotje verversen en een spuitje medicatie geven. Sinds maandag zit ze dus weer buiten, na een maandje apart geleefd te hebben. Maar ze is haar streken nog niet verleerd, ze moet nog altijd niet echt weten van Snuffel, het voorlaatste konijn dat hier is komen wonen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten